Week 15, begin van de Ramadan
Door: Laila Jorink
Blijf op de hoogte en volg Laila
06 Juni 2017 | Gambia, Lamin
Vrijdag (26 mei) ’s ochtends ben ik bezig geweest om de puntjes op de i te zetten voor m’n presentatie, waar ik ondertussen toch wel een beetje zenuwachtig voor ben geworden. Tussendoor nog intervisie en daarna naar school want ik had om half 3 afgesproken. Natuurlijk had ik kunnen weten dat dat op z’n Gambiaans was, want ondanks een supermooie poster die een van de leraren voor me had gemaakt om de kinderen op de hoogte te stellen was iedereen er pas rond 15.15. Pff, nu gaat het gebeuren. Ik ben eerst begonnen met het algemene gezondheidspraatje wat ik in alle klassen had gegeven, daarna stuurde ik de meiden weg om met de jongens over hun lichaam en sex te praten. Ik merkte heel erg dat de jongens het vreemd vonden om dit door mij te krijgen want ja hoe weet ik nou hoe een piemel werkt? Na dit praatje was het tijd voor de jongens om weg te gaan en de meiden terug te komen. Nu ook over het lichaam en sex gepraat en ook in jip en janneke taal uitgelegd hoe de menstruatie werkt. De meiden hadden super veel vragen en des te harder kwam aan want een gebrek aan kennis heerst in dit land. De dingetjes die wij verteld krijgen door onze ouders, die wij logisch vinden, daar hebben ze hier nog geen benul van. Was best heftig. ’s Middags voor de laatste keer overdag naar de jongens want morgen begint de Ramadan en dan mogen we er niet meer overdag heen. Daarna snel terug naar de kliniek want Carine & Pim zijn er met de kinderen en dan kan ik nog even lekker met Sophie spelen en met Isabeau kroelen. ’s Avonds nog een filmpje gekeken met Berend.
Zaterdag (27 mei) wat gaan we doen? Poco Loco, de strandtent waar we normaal heen gaan is dicht in verband met de Ramadan. Dan maar naar het hotel Ocean Bay om lekker te gaan zwemmen en gek te doen. Met een superdeluxe taxi teruggereden, een groene jeep waar je achterin lekker open zit. Veel beter dan in gele personenauto met z’n 5’en opgestapeld. Maarja dan heb je de avond, lekker avondje stappen zit er niet want alles is uitgestorven. Dan heb ik in ieder geval lekker de tijd om ‘eventjes’ met Charel te bellen, dat eventjes werd ruim anderhalf uur. Daarna weer lekker filmpje gekeken met Berend. En terwijl wij helemaal in de film zaten hoorden we een vreemd maar toch vertrouwd geluid. Het was de REGEN. De eerste regen hier in Afrika. Het begin van het regenseizoen...
Zondag (28 mei) zoals iedere zondag, wat opgeruimd, wasjes gedraaid, m’n blog geschreven. Even met mama gebeld over het superfeest van gisteren dat ik heb moeten missen… En een boodschappenbriefje doorgegeven aan pap, die volgende week komt, nu met een extra koffer.
Maandag (29 mei) het werd tijd dat m’n kamer een goede beurt kreeg, want vrijdag komt m’n vader. Opruimen had ik gisteren al gedaan, nu misschien ook maar een keer schoonmaken. Helaas voor Mariama was dat niet zo’n succes want terwijl ik heel fanatiek bezig was, heb ik de dweil gebroken. Oeps. Daarna een middagdienst.
Dinsdag (30 mei) ’s ochtends les gegeven op school omdat m’n planning vorige week door de war lag door die vrije dag op donderdag. Ik ben nu bijna helemaal klaar met de lessen, moet alleen nog Grade 6A & 6B. Maar bij deze klassen wil ik ook de sexuele voorlichting geven, maar dat mag nu niet meer in verband met de Ramadan. Na de lessen ben ik maar bezig geweest met de rest van de kliniek opruimen want sommige meiden snappen nog niet helemaal wat dat betekent… Door de Ramadan heb ik zoveel tijd en energie over… De rest van de dag bezig geweest om de ondergewichten van de school in kaart te brengen. ’s Avonds besloten Berend en ik dat we wel benieuwd waren hoe dat nou zou voelen, dat vasten. Dus we spraken af om morgen een dagje te proberen, zoals het hoort.
Woensdag (31 mei) wat een verschrikking. Echt niet mijn ding. Omdat Berend en ik te verslaafd zijn aan koffie om de dag zonder te beginnen, dachten we slim te zijn om om 5.00 (voor zonsopgang) op te staan om nog wat water en koffie te drinken. Dus ik kwam er met moeite uit, begon vast met koffie maken. Berend kon natuurlijk niet wakker worden, dus die moest ik eruit trekken. Wel gelachen ondanks het vroege tijdstip. Maar helemaal verrot toch nog maar een paar uurtjes naar bed want ik hoefde pas om 10.00 te werken. We hebben een nieuwe dienst verzonnen (van 10.00-14.00) omdat we nu met 5 verpleegkundigen zijn en de check-ups van de kinderen zijn klaar. Ik werd om 9.00 wakker gebeld door Essa, de directeur van de school, dat er om 10.00 een spoedvergadering was waar ik bij moest zijn. Ik had gelijk allerlei spookverhalen door m’n hoofd, wat is er aan de hand? Zelfdergeld staat er een boze moeder klaar vanwege mijn sexuele voorlichting… Het klaarmaken ging verrassend snel aangezien ik geen koffie of ontbijt meer mocht. Op school aangekomen viel het 100% mee. Essa wilde alleen vragen of ik een protocol voor de check-up van de kinderen wilde schrijven en aanbevelingen wilde doen voor eventuele sponsors. Terug in de kliniek was het wel druk maar Berend had alles onder controle dus ben ik verder gegaan met de ondergewichten van de kinderen. Het ging een stuk minder snel door gebrek aan concentratie, het enige waar ik aan kon denken was water! En alsof het nog niet moeilijk genoeg was, vonden Berend en ik het wel een goed idee om naar de drukke Serrakunda Markt te gaan met een overvolle hete bus om een verjaardagscadeautje voor Daphne te kopen aangezien ze zaterdag jarig is. Na de Serrakunda Markt super snel naar huis want we gaan bij Haddy (collega van het ziekenhuis) het vast breken. Dat moet op een traditionele manier want als je gelijk een liter koud water naar binnen plenst gaat het niet zo goed met je maag. Dus eerst een kop hete thee, dan een dadel en dan begin je aan een soort salade. Berendien en ik zaten toen al gelijk vol maar normaal heb je dan nog een tweede ronde met rijst.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley