Week 8... - Reisverslag uit Lamin, Gambia van Laila Jorink - WaarBenJij.nu Week 8... - Reisverslag uit Lamin, Gambia van Laila Jorink - WaarBenJij.nu

Week 8...

Door: Laila Jorink

Blijf op de hoogte en volg Laila

18 April 2017 | Gambia, Lamin

Donderdag (6 april)

Vandaag weer zo'n belachelijke hete dag. Het wordt steeds moeilijker om te functioneren met die hete dagen, vooral omdat het zo wisselvallig is. Het liefst lig ik op deze dagen op bed onder de ventilator. Maar vandaag heb ik nachtdienst en besluit ik samen met Berendien om naar naar Lamin Lodge te gaan. Grote fout, want het is toch even een half uurtje lopen. Lamin Lodge ligt aan een vertakking van de rivier die door Gambia loopt. Eindelijk zijn we er dan (Berendien is onderweg nog even half aangerand door een jongetje van 14) en na een koele duik horen we weer een beetje tot het land van de levenden. De dag afgesloten met een nachtdienst.

Vrijdag (7 april)

Spannend! Vandaag heb ik m'n tussentijdse beoordeling. Door middel van een presentatie laat ik m'n collega's en m'n werkbegeleidster zien welke competenties ik heb behaald en waar ik nog mee bezig ben. Ik merk wel dat ik als leerdoel op moet stellen om minder betrokken te raken met sommige patienten. Ik moet beseffen dat ik niet heel Gambia kan redden, anders ga ik het niet trekken. Dat blijft moeilijk. Maar na fantastische feedback heb ik toch een goede beoordeling. Daarna een rustige middagdienst gehad en de dag afgesloten met Ataya bij de jongens.

Zaterdag (8 april)

Vandaag een heerlijke vrije dag waar Berend, Sefan en ik van gaan genieten bij Poco Loco, onze vaste strandtent. Later sluit Machteld aan. Berend krijgt onverwachts een henna tattoo en aangezien het er wel leuk uit ziet krijg ik er ook een op m'n been. Het plan was om 's avonds alleen een terrasje te pakken maar uiteindelijk werd het toch weer een nachtje stappen. Dit keer had ik ook m'n Nederlandse telefoon bij me (normaal laat ik deze thuis met stappen aangezien ik bij de eerste keer m'n Gambiaanse telefoon kwijt raakte) wat hilarische foto's opleverde. Zie foto's (Sorry Berend & Sefan).

Zondag (9 april)

Aangezien de zaterdagavond ietsje te gezellig was, vandaag maar rustig aan gedaan.... Even aan school gewerkt & m'n blog van vorige week geschreven.

Maandag (10 april)

Ik mag de dag beginnen met zo'n heerlijke ochtenddienst.... De ochtenddiensten zijn aan de ene kant super interessant omdat het dan het drukst is, maar door de verschillende diensten die je loopt is het ook wel weer pittig om er vroeg uit te komen. Tijdens deze dienst heb ik een vrouw mogen helpen met kolven omdat de melk enigszins gestold was in de borst waardoor het heel pijnlijk en moeizaam was om borstvoeding te geven aan haar prachtige dochtertje van 2 weken. Het kolf apparaat die we gedoneerd gekregen hebben was al een klein mysterie voor deze vrouw. Terwijl de vrouw rustig aan het kolven was heb ik het kleine wondertje vast gehouden. Ik grapte dat haar dochtertje zo'n schatje was, die zou ik het liefst mee naar huis willen nemen. Tot mijn verrassing kreeg ik daar toestemming voor, niet omdat de vrouw niet van haar kindje hield, maar ik zou haar ongetwijfeld een beter leven kunnen geven. Dit soort momenten bezorgen me toch nog steeds tranen in m'n ogen.

Dinsdag (11 april)

Pffff dagje achter de laptop. Was een beetje een chaotisch dagje. Ik had de kinderen, en ik ging ervan uit dat ik er dan weer vroeg uit moest. Maar toen hoorde ik de vrouwen buiten en het was de 2e dinsdag van de maand dus consultatie bureau (dus geen ruimte om de kinderen 's ochtends te zien). Dat betekent dat ik 's middags de kinderen heb. Goede reden om me nog een keer om te draaien. Na het wakker worden maar verder gewerkt aan school en om mezelf nuttig te maken tot het tijd was om de kinderen te doen. Na de lunch maar Haddy (de social worker met wie ik de kinderen bekijk) gebeld met de vraag hoe we het gingen doen. Vorige week hadden de kinderen namelijk examens en tot de vakantie (die donderdag begon) hadden de kinderen geen lessen (wel school maar geen lessen, logisch ja ik weet het). Toen ik d'r belde bleek dat er 's middags geen kinderen waren. Na overleg met Annemieke, besloten dat ik vandaag geen dienst doe maar het een en ander aan administratie. Na 6 uur achter de laptop maar even Ataya gedronken bij de jongens en iedereen lastig gevallen met mijn overschot aan energie.

Woensdag (12 april)

Vandaag mocht ik de thuiszorg in! Vorige week hebben Machteld, Hilde en Berendien bij een spoedhuisbezoek een comateuze vrouw aangetroffen door een te lage suiker. Door de superzorg van Machteld, Berendien, Sefanja en onze super ambulancechauffeur Brian is deze vrouw weer bijgekomen en in het ziekenhuis belandt om aan te sterken. Deze mevrouw had wat gemene wonden aan haar voet die bij thuiskomst nog wel verzorgd moesten worden, dus hebben we voor deze mevrouw een soort thuiszorg opgericht. Vandaag heb ik samen met Hilde, die wist waar ze woonde haar wonden verzorgd. De dag afgesloten met een spannende nachtdienst. Na een uur viel namelijk de stroom uit, nou is dat niet zo gek hier (dat gebeurt bijna dagelijks) maar normaal hebben wij nog Solar, onze zonne-energie, alleen deze was ook op... Dan hebben we nog de generator, maar de watchman zei dat daar geen benzine meer in zat. James, met wie ik deze week nachtdienst had ging gewoon vrolijk verder met het ontvangen van de patienten, want ja het werk gaat gewoon door. Ondanks dat James en de patienten het heel normaal vonden om de onderzoeken dan te doen met het licht van de zaklantaarn van je telefoon, hadden wij daar toch andere ideeën over. Dus hup de landrover in met geld en jerrycans en naar de pomp om benzine te halen. Sefanja reed op de heenweg, en ik de terugweg. Wat een belevenis met zo'n landrover van voor de oorlog... Uiteindelijk deed de generator het weer en konden we de patienten gewoon weer zien!


Voor deze week, Gambiaans eten & drinken.

Allereerst ataya: Ataya is een soort thee wat op kolen wordt gebrouwd. Het is ook goed geschikt voor ontspannen tijdverdrijf, want eer de kolen goed branden en het water kookt ben je wel een tijdje verder. Het is een soort hele sterke groene thee met heeeeeel veel suiker. Het wordt daarna geschonken in een soort shotglaasjes waarna het tientallen keren wordt overgegooid om een mooie schuimkraag te krijgen. (zie filmpje)

Dan hebben we de typische Gambiaanse gerechten zoals benachin, domoda, chicken yassa, chicken afra & bobotie. Alles met kip en rijst natuurlijk. In de kliniek kookt Lissa voor ons, waar ze nog een soort van rekening houdt met het aantal pepers. Ik ga proberen om van ieder gerecht een keer een foto te maken omdat het toch lastig is om het verschil tussen deze gerechten te omschrijven. Benachin is absoluut m'n favoriet, dat is rijst met groente, kip en tomatensaus gemengd.

  • 19 April 2017 - 10:57

    Lucilja De Roon:

    Leila wat heb ik weer genoten van je reisverhalen uit Gambia! Regelmatig moet je improviseren bijvoorbeeld toen het licht uitviel, en je bent van alle markten thuis. Zoals de thuiszorg, consultatiebureau, leerdoelen behalen , administratie, allerlei soorten diensten draaien, enz,.
    Ik heb zo,n enorme waardering voor jou!!!
    Nog een fijne tijd in Gambia, Leila!!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Laila

Ik ben een derdejaars student Verpleegkunde in Hogeschool Rotterdam. Momenteel loop ik stage in het Lamin Health Centre in Gambia.

Actief sinds 25 Feb. 2017
Verslag gelezen: 481
Totaal aantal bezoekers 18758

Voorgaande reizen:

15 Februari 2017 - 17 Juni 2017

Mijn eerste reis, stage in Gambia

Landen bezocht: